Funkcja JEŻELI jest używania najczęściej do sprawdzania czy komórki w tabeli spełniają założone warunki i do reagowania na te warunki.
W tym tekście opisuję jedno z zastosowań funkcji JEŻELI.
Przykład, potrzebny do zademonstrowania działania funkcji, przygotowałem w poniższej tabeli:
Excel ma w kolumnie D odpowiedzieć na pytanie: czy kwoty wpisane do kolumny C (rok 2014) są wyższe od kwot z kolumny B (rok 2013).
Niezbędnym składnikiem funkcji JEŻELI jest tzw. test logiczny. Mówiąc prosto: jest to równanie, które coś sprawdza i zamiast wyniku w postaci liczby wyświetla wartość logiczną PRAWDA albo FAŁSZ. Pisanie funkcji JEŻELI radzę zawsze zaczynać od testu logicznego.
W komórce D2 piszę równanie:
=C2>B2
I to równanie jest właśnie testem logiczny. Excel sprawdza, czy wartość z komórki C2 jest większa od wartości z B2 – i jeśli tak jest – wyświetla komunikat PRAWDA. Jeżeli komórka B2 nie jest mniejsza od C2 – Excel wyświetli FAŁSZ.
Jednak po przekopiowaniu tego działania do pozostałych komórek dostaję dość nieczytelną tabelkę.
I teraz wchodzi do działania funkcja JEŻELI. Jej podstawowym zadaniem jest „tłumaczenie” wartości PRAWDA i FAŁSZ na język „ludzki”.
W komórce D2 „opakowuję” wyrażenie C2>B2 funkcją JEŻELI.
W czasie edycji funkcji jest wyświetlany pasek z esencjonalną podpowiedzią na temat składników funkcji. Widać, że pierwszym składnikiem jest test logiczny (czyli wyrażenie C2>B2). Po nim musi nastąpić średnik, z którym wpiszemy wartość mającą zastąpić komunikat PRAWDA.
UWAGA! Jeżeli komunikat PRAWDA ma być zastąpiony tekstem – musimy podać ten tekst w cudzysłowach. W przypadku liczb, adresów komórek i obliczeń cudzysłów jest zbędny.
Poniżej pełny tekst funkcji:
=JEŻELI(C2>B2;”kwota wzrosła”;”nie”)
Jak Państwo widzą: jako trzeci argument funkcji przygotowałem również komunikat, który ma zastąpić wartość FAŁSZ. Kopiuję funkcję w dół tabeli i od tej chwili przy każdym wierszu mam czytelną informację.
Pozdrawiam
Andrzej