MS Word jest tak zaprogramowany, żeby wyręczać zapracowanych ludzi, ale czasami jego domyślne działania przynoszą nam więcej szkody niż pożytku.
Jedną z takich czynności jest automatyczna kompresja plików graficznych.
Z jednej strony jest to korzystne, bo nie musimy pamiętać o kompresowaniu każdego obrazka osobno, ale z drugiej strony – ta kompresja bardzo pogarsza jakość obrazka.
Prosty eksperyment:
Wstawiam do Worda obrazek ważący 3,7 MB. Word od razu tak skaluje obrazek, by mieścił się on na stronie.
Po zapisaniu pliku okazuje się, że dokument Worda, zawierający dość „ciężki” obrazek, waży zaledwie 431 KB.
Kompresja obrazka odbyła się bez udziału użytkownika.
Po zmniejszeniu wymiarów obrazka w Wordzie i zapisaniu zmian w dokumencie – plik Worda staje się coraz lżejszy.
Ale jest jedno ALE: po pewnym czasie użytkownik być może zechce jednak powiększyć taki malutki obrazek i nagle przekonuje się, że obrazek już nie zawiera żadnych szczegółów, bo został automatycznie skompresowany. Poniżej: tak wygląda obrazek najpierw przeskalowany w Wordzie do szerokości 3cm, a po zamknięciu i ponownym otwarciu dokumentu Worda, powiększony do szerokości kartki.
Jakość mocno spadła, szczegóły znikły. By widzieć szczegóły, musimy ten zniszczony obrazek usunąć i w jego miejsce jeszcze raz wstawić oryginalny.
Winowajcą jest niewielka opcja w ustawieniach MS Word.
Plik –> Opcje –> Zaawansowane –> Rozmiar i jakość –> Nie kompresuj obrazów w pliku.
Włączenie tej opcji działa tylko w bieżącym dokumencie albo we wszystkich nowych dokumentach (w zależności od tego, co wybierzemy z listy rozwijanej w tytule sekcji). Word od tej chwili nie ingeruje w jakość obrazków.
Ale po włączeniu zakazu automatycznej kompresji – też trzeba uważać – żeby po wstawieniu czterech fotografii do tekstu Worda nagle nie okazało się, że plik Worda waży 20MB. 🙂
Ewentualną kompresję musimy wtedy wykonywać ręcznie. Po kliknięciu jednego z obrazków, umieszczonych w Wordzie, wchodzimy na wstążkę Narzędzia obrazów/Formatowanie i klikamy przycisk Kompresuj Obrazy.
