Jak zrobić w MS Excel 2010 efektowny wykres

zrzut ekranuJak zrobić w MS Excel 2010 efektowny wykres z termometrami, pokazujący rozpiętości rocznych temperatur w Warszawie.
Celem poniższego tutoriala jest wykonanie wykresu w kształcie termometrów, widocznego na ilustracji obok.


Po pierwsze: należy zaznaczyć tabelkę z danymi i wygenerować wykres.

01screenshot.

„Wersja dla leniwych” – czyli magiczny klawisz F11 – tworzy na nowym arkuszu wykres ze wszystkich zaznaczonych danych. Jest to wykres domyślny, standardowy w Excelu: kolumnowy płaski. Nie widać tu zbyt ciekawych efektów, a wykres jest nudny i niezbyt czytelny.

02screenshot.

Zmieniam typ wykresu na liniowy, który lepiej demonstruje rozpiętości temperatur (można to zrobić przyciskiem Zmień typ wykresu ze wstążki Narzędzia wykresów – Formatowanie)

03screenshot.

Z wykresu liniowego usuwam wszystkie elementy z wyjątkiem samych linii, a przyciskiem Linie ze wstążki Narzędzia wykresów – Układ dodaję do wykresu linie maks.-min.

06screenshot.

Tak wygląda wykres z liniami maks.-min. Do każdej z serii danych (po ludzku mówiąc: jednej z tych długich, kolorowych linii) dokładam jeszcze etykiety danych (prawy klawisz w linię – Dodaj etykiety danych). Domyślnie etykietami są wartości temperatur, pobrane z tabeli

08screenshot.

Z wykresu teraz trzeba usunąć linie reprezentujące serie danych, aby zostały tylko etykiety i linie maks.-min. Nie można ich zwyczajnie skasować klawiszem Delete, bo to zepsuje wykres – trzeba wejść do okna formatowania serii danych (najprościej przez kliknięcie prawym klawiszem w linię i wybranie polecenia Formatuj serię danych) i tu w sekcji Kolor Linii wybrać Brak linii. Tę samą czynność powtarzamy dla drugiej linii. Z całego wykresu zostały teraz tylko cienkie linie maks.-min. i etykiety danych.

11screenshot.

Teraz wchodzę do formatowania linii maks.-min. (Również przez kliknięcie w jedną z linii prawym klawiszem i wybranie polecenia Formatuj linie maks.-min.) Ustawiam szerokość (czyli grubość) linii na 20pt, do tego zaokrąglone zakończenia, typ końca: okrągły i rozmiar końca: najmniejszy.

14screenshot.

Teraz czas na wejście do sekcji Kolor linii i ustawienie wypełnienia gradientowego. Ze wstępnie ustawionych kolorów wybieram gradient Tęcza II i dostosowuję kolory stopni gradientu do moich potrzeb.

18screenshot.

Dodaję jeszcze efekt cienia do „termometrów”, którymi się stały słupki maks.-min. i jeszcze formatuję etykiety danych.

25screenshot.

Przy górnej etykiecie dokładam nazwę kategorii (czyli nazwę miesiąca), ustawiam położenie etykiety powyżej punktu na wykresie i wybieram separator – nowy wiersz, by nazwa miesiąca i wartość temperatury były w oddzielnych wierszach; w dolnej etykiecie wybieram jedynie położenie Środek, żeby wartość temperatury wylądowała dokładnie na środku „bańki z rtęcią”.

Jeszcze tylko dla zwiększenia czytelności powiększam litery w etykietach.
I tak oto powstał wykres „termometrowy”, pokazujący roczną rozpiętość temperatur w Warszawie.

zrzut ekranu

Sztuka dla sztuki? Niekoniecznie. Wykres, przy którym chociaż troszkę się wysilimy i sformatujemy go w niepowtarzalny sposób, na pewno wzbudzi większe zainteresowanie niż jakiś typowy, oklepany wykres kolumnowy. Wzbudzi zainteresowanie = czyli skupi na sobie uwagę. A w czasie prezentacji (prowadzonej chociażby z programu PowerPoint) skupienie uwagi ma kluczowe znaczenie dla skuteczności przekazu informacji.

Więc: bawmy się wykresami (byle by tylko nie przesadzić z bajerami). 🙂

 

Otagowano , .Dodaj do zakładek Link.

Możliwość komentowania została wyłączona.